پرورش توت فرنگی 🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓

پرورش توت فرنگی کار ساده ایست و هر کسی می تواند آن را پرورش دهد و قیمتی گزاف برای خرید آن پرداخت نکند. شما در دو فصل بهار و پاییز می توانید توت فرنگی بکارید. توت‌فرنگی با روشی موسوم به رانر زیاد می‌شود. یعنی بوته‌های جــدید را که ریشه‌دار باشند در محل مورد نظرتان می‌کارید. در نتیجه امکان بیمار بودن بوته‌ها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید. لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماری‌های توت‌فرنگی است که نشانه‌های بارزی هم دارند. مثلا لکه‌های روی برگ و سفیدک‌های روی ساقه و برگ.
 
بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدان‌های مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته ۴۰ سانتی‌متر فاصله بگذارید. هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توت‌فرنگی شما خوب است. توت‌فرنگی‌ها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند. پس آن را از آنها دریغ نکنید. توت‌فرنگی‌ها دوست ندارند تابستان‌های بسیار گرم و خشک را تحمل کنند.درجه حرارت مناسب برای پرورش توت‌فرنگی بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است. البته توت‌فرنگی سرما را هم تحمل می‌کند و در برابر آن نیمه مقاوم است. در زمستان اگر روی بوته‌های توت‌فرنگی‌تان را بپوشانید تا دمای ۱۸- درجه سانتیگراد را تحمل می‌کنند.
 
برای کود گلدانتان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زباله‌های سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا  عمق ۱۵ سانتی‌متری خاک گلدانتان (از بالا) را با آن بپوشانید. بوته‌ها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگ‌ها همتراز با خاک است.
 
معمولا پرورش توت‌فرنگی، به ویژه وقتی جنس بوته‌های آن مرغوب باشد، بسیار آسان است. در ابتدا تنها کافی است علف‌های هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوه‌ها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفت‌ها هم باشد.مهمترین نکته در پرورش توت‌فرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید. البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید.اگر گلدانتان را روی بالکن قار می‌دهید، وقتی میوه‌ها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید. این کار آنها را از گزند پرنده‌ها در امان نگه می‌دارد.
 
هر وقت توت‌فرنگی‌تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آنها را شیرین‌تر، آبدارتر و خوش عطرتر می‌کند. وقتی زمان باردهی بوته‌ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه‌های زائد را بزنید و تنها برگ‌های کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته‌تان نترسید. برگ‌ها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک می‌توانید از همین برگ‌های خود بوته که جدا کرده‌اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید.

دانستی های مفید برای طراحان فضای سبز:

 

  گیاهان زیبا و زینتی اما سمی :

 

 

 

گل نرگس: این گل زیبای زرد و سفید رنگ که رویشش نوید آمدن بهار را می‌دهد، اگر به مقدار زیاد خورده شود، جزو سمی‌ترین گیاهان جهان است.

 

برخی مردم پیاز گل نرگس را با پیازهای خوراکی اشتباه می‌گیرند. خوردن پیاز نرگس زرد سبب تهوع، دل‌پیچه و اسهال می‌شود. با دیدن این علائم حتما به پزشک مراجعه کنید.

 

گل صد تومانی: گل صد تومانی و بوته‌های آزالیا در رده نهم سمی‌ترین گیاهان جهان قرار دارند. این دو گیاه با گل‌های به شکل زنگشان، در حیاط و باغچه بسیار زیبا به نظر می‌رسند اما برگ‌هایشان و در نتیجه عسلی که از شیره آنها تهیه می‌شود سمی است.

 

خوردن هر یک از این دو سبب می‌شود دهانتان بسوزد و ترشح بزاق دهانتان زیاد شود و پوستتان دچار خارش شود. تهوع و اسهال هم از دیگر نشانه‌های مسمومیت با این گیاهان همیشه سبز است.

 

سردرد، ضعف عضلانی و ضعف در دید هم می‌تواند در شما به دنبال مسمومیت با این گیاهان پدیدار شود. ضربان قلبتان ممکن است آهسته شود و قلبتان با شدت بتپد و به کما بروید. قبل از اینکه این اتفاقات برای شما روی دهد بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

 

فیکوس: این گیاه 800 نوع دارد و همه آنها هم صمغی شیری رنگ دارند که سمی است. بسیاری از انواع فیکوس در داخل خانه‌ها پرورش داده می‌شود و آنهایی هم که در خارج از خانه رویانده می‌شوند باید محیطی گرم داشته باشند.

 

بدترین تاثیری که فیکوس می‌تواند بر بدن شما بگذارد، خارش و ورم است و تجویز معمول دکترها هم برای آن داروهای ضد حساسیت و داروهایی برای از بین بردن ورم است.

 

خرزهره: سانتی‌متر به سانتی‌متر این گیاه زهر است. حتی استنشاق تصادفی خرزهره‌ای که سوزانده می‌شود هم دردسرساز است.

 

استفاده از  شاخه‌های آن برای کباب کردن یا خوردن آب از محلی که در آن خرزهره هایی با گل‌های قرمز، صورتی یا سفید رنگ روییده هم خطرناک است. تغییر در ضربان قلب (آرم شدن یا با سرعت تپیدن) بارزترین نشانه مسمومیت با این گیاه است.

 

دکترها تلاش می‌کنند ضربان قلب را با کمک داروها کنترل کنند و احتمالا معده‌ را هم شست‌و‌شو دهند.

 

گل داوودی: بین 100 تا 200 نوع گل داوودی در دنیا وجود دارد که اغلب بوته‌های کوتاه و نزدیک به زمینی دارند. باغبان‌ها معمولا این گیاه را می‌کارند تا خرگوش‌ها را از باغشان دور کنند.

 

گل‌های سمی این گیاه که خرگوش‌ها را از باغ‌ها می‌راند، برایانسان‌ها هم سمی است البته نه چندان قوی. لمس آن سبب خارش و ورم پوست می‌شود و با پمادهای ضد حساسیت و ورم از بین می‌رود.

 

آنتوریوم: برگ‌های چرمی و سبز تیره رنگ و ساقه این گل وهم‌انگیز سمی است. خوردن آنتریوم گرمسیری می‌تواند سبب احساس سوزش در دهان و سپس تورم و تاول زدن بشود.

 

همچنین صدایتان ممکن است بگیرد و در قورت دادن غذا هم مشکل پیدا کنید. در این موارد نوشیدنی سرد بنوشید و قرص مسکن بخورید.

 

لی‌لی: این گیاه دوست‌داشتنی و زیبا هم سمی است. آن گل‌های زنگوله مانند زیبایش که آویزان شده‌اند هم سمی هستند.

 

ذره‌ای کوچک از این لی‌لی‌ها ممکن است زیاد آسیبی به شما نرساند اما اگر مقدار زیادی بخورید تهوع، درد در دهان، دردهای شکمی، اسهال و گرفتگی عضلات را تجربه خواهید کرد.

 

ضربان قلبتان هم ممکن است آرام یا نامنظم شود. برای خارج کردن سم از بدن معمولا پزشکان معده را تخلیه می‌کنند.

 

گل ادریسی: این بوته گل هم سمی است. خارش پوست، تهوع، ضعف و تعرق برخی از نشانه‌های مسمومیت ناشی از گل ادریسی است.

 

برخی گزارش‌ها حاکی از این است که برخی بیماران به کما رفته‌اند. تشنج و نقص در سیستم خون‌رسانی بدن هم در بعضی از بیماران دیده شده است.

 

خوشبختانه پادزهری برای سم این گل ساخته شده است که در بیمارستان‌ها موجود است.

 

گل انگشتانه: این گیاه زیبا گل‌هایی کوچک به رنگ‌های بنفش، صورتی یا سفید دارد که در برخی از انواع آن دانه‌هایی دیده می‌شود.

 

از این گل برای تولید برخی از انواع داروهای قلبی استفاده می‌شود. به همین دلیل خوردن هر بخش از این گیاه خود می‌تواند سبب بروز بیماری‌های قلبی شود.

 

تهوع، درد در دهان و اسهال از نشانه‌های این مسمومیت است.

 

ویستریا: این گیاه باغچه‌ای زیبا با آن گل‌های آویزان آبی و سفیدش هم تماما سمی است.

 

 البته بعضی‌ها می‌گویند که گل‌های این گیاه سمی نیست اما کسی را نمی‌شناسم که حاضر شده‌باشد این موضوع را آزمایش کند. درد شکم، تهوع،‌دل آشوب و اسهال از نشانه‌های مسمومیت با ویستریاست.